Zambak- en güzel çiçek ve birçok erdemin sembolüdür. Farklı ulusların kültüründe zambak şunları sembolize eder:
- saflık ve iffet;
- hayırseverlik, alçak gönüllülük, iyilik;
- huzur, yeniden doğuş, ölümsüzlük;
- soyluluk, ihtişam ve asillik;
- refah, mutluluk, esenlik;
- zarafet, uyum, denge;
- özgürlük ve umut;
- şefkat ve merhamet;
Bu çiçek tüm dünyada sevilir. Zambak, adını eski kelt dilinde "beyazlık" ("beyaz-beyaz") anlamına gelen "li-li" 'den aldığı düşünülmektedir. Zambak, eski Mısırlılar tarafından hiyerogliflerde tasvir edilmiştir, orada umudu ve özgürlüğü simgelemiştir.
Eski Yahudilerde bu çiçek çok sevilir ve iffet sembolüymüş.
Roma İmparatorluğu'nda zambak tasviri paraları süslermiş ve bu çiçeklerden yapılan taçlar yeni evlenenlerin başına mutlaka yerleştirilmiş.
Fransızlar için zambağın tarihsel bir önemi vardır. O kraliyet gücünün amblemiydi, Fransa'ya ise zambak krallığı denirmiş.
Katolik dünyasında, İsa genellikle azizlere zambak verirken tasvir edilmektedir, bu durumda bu çiçek şefkati sembolize eder.
Hıristiyanlıkta, zambak saflığı ve masumiyeti temsil eder; Meryem Ana'nın sembolüdür. Efsaneye göre, Başmelek Cebrail elinde bir beyaz zambak ile Müjde gününde Meryem'e göründü.
Eski Rusya'da, beyaz zambak iffet ve saflık sembolü olarak kabul edilirmiş. Barış sembolü olarak da değer verilmiş.
Beyaz zambak saflık, iffet, uyum, asillik anlamına gelir. “AHLAK İÇİN!” Uluslararası Toplumsal Hareketin sembolü olarak zambak bu anlamları ifade eder.
